Ο Εξώστης του Πύργου
«Δεν φοβάμαι τους νεκρούς, είπε ο άντρας, την ανυπαρξία,
την ακρίδα που χοροπηδά πάνω στη σάρκα του καλοκαιριού, την ξαφνική βροχή,
το τσίρκο των μυρμηγκιών κάτω απ' τη σκιά της πέτρας.
Πιο πολύ με φοβίζει η απουσία των λέξεων.
eτσι γράφω. Γράφω ασταμάτητα. Γράφω όπως έχτισα αυτόν τον πύργο
στη θέση του παλαιού πηγαδιού. Αυτού του καταραμένου πηγαδιού
που έπεσε ο πατέρας μου και έσπασε τον λαιμό του».
(Ηταν χειμώνας. Ενα τρένο περνούσε μέσα από τις πεδιάδες σαν ένα χιονόλευκο τούλι μέσα από μια καπνισμένη λάμπα πετρελαίου. Στρατιώτες κρέμονταν απ' τα παράθυρα κουνώντας τα κράνη τους στην ορδή των άγριων αλόγων που κάλπαζε δίπλα στο τρένο. Παιδιά έκοβαν ξύλα στην αυλή. Ενα φορτηγό ανεφοδιασμού βυθισμένο στο χιόνι και η γυναίκα να λέει βαριεστημένα «Πρέπει να φύγεις», αγκαλιάζοντας τον άντρα πάνω στον εξώστη του πύργου.
Τα συνηθισμένα συμβάντα του χειμώνα δηλαδή).
Την άλλη ημέρα ο άντρας έπεσε από τον πύργο κι έσπασε τον λαιμό του.
Η γυναίκα χτύπησε ξανά και ξανά την πόρτα του πύργου τη συμφωνημένη ώρα,
ένα φανάρι στο ένα της χέρι, ομπρέλα στο άλλο,
το χειρόγραφο με τα ποίηματά του που προσπαθούσε να κρατήσει στεγνά
ανάμεσα στα δόντια της.
Πίσω από τον άνεμο κρυβόταν ο φόβος και οσμιζόταν τη γυναίκα. GOKCENUR C.
Ο Μόνος Τρόπος για να Κοιτάξεις Δεκατρία Κοτσύφια
Ολα Μαζί
1.
Δεκατρία κοτσύφια εμβόλισαν τη νύχτα
τ' αστέρια αναδεύτηκαν
η νύχτα τρεμόσβησε
2.
Κούρνιασαν πάνω στο βραχίονα ενός κίτρινου γερανού
Το κατάστρωμα άδειασε. Το πλοίο με την σημαία της νύχτας
ήταν φορτωμένο με τα
δεκατρία κοτσύφια
Λέγεται πως
έκτοτε
ο καπετάνιος δεν πάτησε στεριά
και μια μικρή καταιγίδα ακολουθούσε το πλοίο
σε απόσταση ασφαλείας.
3.
«Για Τεχεράνη;» ρώτησα
«Από εκεί έρχομαι» είπε το ένα
«Ρουμελία;»
«Ακόμα χρωστάμε δεκαπέντε λίρες στο καφενείο»
«Ιστανμπούλ;»
«Εκεί είναι η πατρίδα, εκεί τα δέντρα
μεγαλώνουν λέγοντας τα ονόματα των δεκατριών κοτσυφιών δυνατά»
4.
Πανσέληνος στο πηγάδι
Δεκατρία κοτσύφια το κυκλώνουν
τα φτερά τους μένουν ακίνητα
Ο χειμώνας θα είναι μακρύς και τα δέντρα θα έχουν ύπνο ελαφρύ
5.
«Δώσε μου ένα καινούριο όνομα» είπε ένα
Οταν ένα κοτσύφι συνηθίσει τ' όνομά του δεν μπορεί να πετάξει
«Δώσε μου ένα καινούργιο όνομα και 'γω θα σου πω πού είναι ο περσινός Απρίλιος»
6.
Προσγειώνονται σε ένα θερισμένο χωράφι
έκανα έρωτα σε εκείνο το χωράφι
τότε που το στάρι ήταν πιο ψηλό
από τις νύχτες
7.
Ενα σπουργίτι
ένας σπίνος, ένα κοράκι,
ένας γλάρος, μια τσίχλα
Ολοι έπρεπε να επιλέξουμε
ανάμεσα στα άστρα και τον άνεμο
πριν γίνουμε κοτσύφια
8.
«Πάρε τον αέρα μου» λέει ένα κοτσύφι
«τη ζωή μου, τα έργα μου,
πάρε τις θάλασσες όλου του κόσμου,
το μπλε της θάλασσας,
έτσι είμαστε εμείς, είμαστε δικά σου
κι αυτές είναι οι βροχές μας»
Σύμφωνα με τα κοτσύφια,
τα πράγματα που δεν ανήκουν σε κανένα δεν υπάρχουν.
9.
Συμβαίνουν κάποιες παρανοήσεις
ανάμεσα σε μας και τα κοτσύφια
επειδή το ρήμα πεθαίνω
δεν υπάρχει
στη γλώσσα τους παρά μόνον σε χρόνο μέλλοντα
Περιπλανιέμαι στα πράσινα λιβάδια
Το χορτάρι διαβάζει τα βήματά μου σαν ένα ποίημα
10.
Ενα κοτσύφι είπε πως
ένα βουνό παίρνει δύναμη από την σκιά του
και τη δική σου τη σκιά κάτω από αυτήν
Ας σταματήσουμε τώρα να μιλάμε
η λάθος λέξη μπορεί
να κάνει το χρόνο ν’αρχίσει ξανά
11.
Επιστρέφω σπίτι και πάλι ηττημένος
από ένα πόλεμο
αφήνω τα κλειδιά μου πάνω στο τραπέζι
Δεκατρία κοτσύφια κουρνιασμένα στη σειρά
πάνω στο περβάζι
12.
Η σελήνη είναι ένα τύμπανο από πάγο
τα κοτσύφια πέρασαν από μπροστά
το πιο σύντομο θέατρο σκιών
Εθαψα ένα τους μέσα σε μια γλάστρα με γεράνι
13.
Κάθησα δίπλα στο παράθυρο
μετά απογειώθηκα από το περβαζι GOKCENUR C. Μτφ: k Ηλιοπούλου.
(The Salineras de Maras or The Inca salt pans .)
Κοκκαλάκι Από Πάγο Λειώνει
Σπάει ένα μικρό παγοκρύσταλλο από τη στέγη:το καρφώνει στα μαλλιά της και φτιάχνει κότσο
Ας κάνουμε έρωτα τώρα λέει
σύντομα τα μαλλιά μου θα λυθούν
σύντομα θα πρέπει να φύγεις
Η επιθυμία είναι μια αποβάθρα από αλάτι
ενώ χιονίζει πάνω στη θάλασσα. GOKCENUR C. Μτφ: k Ηλιοπούλου.
e-poema .eu