Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

ΤΣΑΡΛΣ ΜΠΟΥΚΟΒΣΚΙ









Στου τελευταίου ποτηριού το σφυροκόπημα

   μτφ Γ Λειβαδάς


Σύντροφος

δεν είμαι μόνος.
τώρα είναι εδώ.
κάποιες φορές νομίζω ότι
έχει φύγει
τότε
ξαναπετώντας επιστρέφει
το πρωί ή
το απόγευμα ή το
βράδυ.
ένα πουλί που κανένας δεν θέλει.
είναι δικό μου.
το πουλί του πόνου μου.
δεν κελαηδάει.
αυτό το πουλί
λικνίζεται πάνω στο
κλαδί.

 ΙΙ 

Ύμνος σε μια φοβερή γυναίκα

κάποιοι σκύλοι που κοιμούνται τη νύχτα
πρέπει να ονειρεύονται κόκαλα
και εγώ θυμάμαι τα δικά σου
μες στη σάρκα
κι ακόμα καλύτερα
μέσα σ΄εκείνο το σκούρο πράσινο φόρεμα
κι εκείνα τα λαμπερά μαύρα παπούτσια
με τα ψηλά τακούνια,
πάντοτε έλεγες βλαστήμιες όταν
μέθαγες,
τα μαλλιά σου που έπεφταν πάνω σου
ήθελαν με μια εκρηξη να ελευθερωθούν
απ΄αυτό που σε τυραννούσε:
απαίσιες μνήμες ενός
απαίσιου
παρελθόντος, και
τελικά ξέφυγες
πεθαίνοντας,
αφήνοντάς  με σ΄ένα
απαίσιο
παρόν.
είσαι νεκρή εδώ και
28 χρόνια
παρ΄όλα αυτά σε θυμάμαι
καλύτερα απ΄τον καθένα.
ήσουν η μόνη
που καταλάβαινες
τη ματαιότητα του
σχεδίου της ζωής.
όλοι οι υπόλοιποι ήταν μονάχα
δυσαρεστημένοι με
τα τετριμμένα,
κατέκριναν
βλακωδώς την
ανοησία.
Τζέην,σκοτώθηκες
γιατί
γνώριζες πολλά.
πίνω ετούτο
το ποτό
στα κοκαλά σου
που αυτός
ο σκύλος
ονειρεύεται ακόμα.


ΙΙΙ

Άλογο στην πυρά

να εισάγεις να εισάγεις
πράγματα ευθύβολα
σαν ένα άλογο στη φωτιά

είπε ο Έζρα,
γράψ΄το
έτσι που κι ένας από τη Δυτική Ακτή
της Αφρικής να μπορεί
να το καταλάβει.
και άρχισε να γράφει τα Κάντος
γεμάτα νεκρές γλώσσες
αποκόμματα εφημερίδων
και ερωτικές σκηνές από το Σεντ Ελίζαμπεθ.
να εισάγεις να εισάγεις
ευθύβολα πράγματα:στην οξεία όραση του αρπακτικού,
του ποντικιού ο τρόμος,
χέρια  χλόης  σπουδαίες πέτρινες κεφαλές.
και διαβάζοντας το Κάντο 90
άφησε το χαρτί
αυτό έκανε ο Έζρα (και των δυό τους τα δυό μάτια δάκρυσαν)
και της είπε…
«ένα από τα πιο σπουδαία ερωτικά ποιήματα
Που γράφτηκαν ποτέ».

Έζρα, υπάρχουν πολλών ειδών προδότες
απ΄τους οποίους
οι πολιτικοί είναι οι λιγότεροι,
μα η έπαρση στον έρωτα
και την ποίηση
έχει αποκαλύψει πιο πολλούς ανόητους παρά
επαναστάτες.




                                                        



ΙV

Τριαντάφυλλο ,τριαντάφυλλο
τριαντάφυλλο ,τριαντάφυλλο
αλύχτισε για μένα

όλους αυτούς τους αιώνες κάτω από τον ήλιο
έχεις ακούσει ανθρώπους να τραγουδούν
να σπάζουν όπως οι μίσχοι που σε βαστούν

έχεις καθήσει σε μαλλιά νεαρών κοριτσιών
που ήταν σωστά τριαντάφυλλα, που τριαντάφυλλου αίσθηση είχαν,
και ξέρεις, ξέρεις  τι συνέβει

έδωσα κάποτε τριαντάφυλλα σε μια γυναίκα και τα έβαλε
πάνω στο κομοδίνο της, και τ΄αγκάλιασε και τα μύρισε
και τώρα η γυναίκα δεν υπάρχει και τα τριαντάφυλλα έχουν χαθεί
μα το κομοδίνο είναι εδώ, βλέπω το κομοδίνο
και στις λεωφορους βλέπω ξανά εσένα

ζωντανή ξανά!ναι!
και εγώ είμαι ακόμα
ζωντανός.

τριαντάφυλλο, τριαντάφυλλο
αλύχτισε για εμένα

χθές βράδυ περπατώντας
νιώθοντας γύρο από τη μέση μου την παχιά μου σάρκα

όνειρα παλιά που έσβησαν σαν πυγολαμπίδες
είδα ξάφνου ένα λουλούδι
και σαν ένας τρελαμένος γιγάντιος θεός
το άνθος του μάδησα
και ύστερα έβαλα τα πέταλα στην τσέπη μου
νιώθοντας και ξεσκίζοντας
απαλά σώθικά, έτσι ακριβώς!
σα να ατιμάζεις μια παρθένα.

εκείνη σε αγκάλιασε,σε αγάπησε
και πέθανε, και

στο δωμάτιό μου, βγαλμένο από την τσέπη μου,
πίνοντας το πρώτο ποτό νύχτας, και
στου ποτηριού το χείλος
η ίδια   ίδια κοκκινάδα
το ίδιο αγκάθι, η ίδια παρθενία, το χέρι μου,
το χέρι μου   το χέρι μου.  Αλύχτησε, τριαντάφυλλο
δόντια αιώνων ανθίζουν
στον ήλιο, θεός τεράστιος θεός
καταραμένος ξεριζώνει αυτά τα ποιήματα
απ΄το κεφάλι μου.


                                                                Εκδότης: Ηριδανός  PHOTOS :