THE FIRST STEP
The young poet Evmenis
complained one day to Theocritos:
“I have been writing for two years now
and I have composed just one idyll.
It’s my only completed work.
I see, sadly, that the ladder of Poetry
is tall, extremely tall;
and from this first step I now stand on
I will never climb any higher.”
Theocritos replied: “Words like that
are improper, blasphemous.
Just to be on the first step
should make you happy and proud.
To have come this far is no small achievement:
what you have done is a glorious thing.
Even this first step
is a long way above the ordinary world.
To stand on this step
you must be in your own right
a member of the city of ideas.
And it is a hard, unusual thing
to be enrolled as a citizen of that city.
Its councils are full of Legislators
no charlatan can fool.
To have come this far is no small achievement:
what you have done already is a glorious thing.”
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
|
C.P. Cavafy, Collected Poems. Translated by Edmund Keeley and Philip Sherrard. Edited by George Savidis. Revised Edition. Princeton University Press, 1992
|
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΚΑΛΙ
Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω
κ’ ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
Aλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·
κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ’ ανεβώ ο δυστυχισμένος.»
Είπ’ ο Θεόκριτος· «Aυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι
πολίτης εις των ιδεών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»
