Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

ΜΑΡΚΟς ΒΑΜΒΑΚΑΡΗς








TA  KAΡΑΒΟΤΣΑΚΙΣΜΑΤΑ
Βάσανα πίκρες φαρμάκια καραβοτσακίσματα ω!
σαν το βράχο που τον δέρνουν της θάλασσας τα κύματα
σαν το βράχο που τον δέρνουν της θάλασσας τα κύματα
βάσανα πίκρες φαρμάκια καραβοτσακίσματα

Τι φταίω και με παιδεύεις
αχ τι γυρεύεις κι αλλον λατρεύεις
δε μ'αγαπάς αχ πές μου το
γιατ' είμαι μόρτης φουκαράς
θα σβήσω πια δε θα ζήσω
δε θ'αγαπήσω, θα λησμονήσω
στα καραβοτσακίσματά μου μη γελάς

Γειά σου Μάρκο!

Μεσ στο σπίτι μου για σένα όλοι με μαλώνουνέ ω!
λένε ζόρικες κουβέντες που με φαρμακώνουνε
λένε ζόρικες κουβέντες που με φαρμακώνουνε
μεσ στο σπίτι μου για σένα όλοι με μαλώνουνε

Τι φταίω και με παιδεύεις
αχ τι γυρεύεις κι αλλον λατρεύεις
δε μ'αγαπάς αχ πές μου το
γιατ' είμαι μόρτης φουκαράς
θα σβήσω πια δε θα ζήσω
δε θ'αγαπήσω, θα λησμονήσω
στα καραβοτσακίσματά μου μη γελάς

Γειά σου και σένα ρε Στράτο!




Να πεθάνεις , να πεθάνεις  

Να πεθάνεις να πεθάνεις, να πεθάνεις
με τα κόλπα, με τα κόλπα που μου κάνεις

Δεν πεθαίνω, δεν πεθαίνω, δεν πεθαίνω
και στο μάτι σου γυαλί-καρφί θα μπαίνω

Να πεθάνεις, να πεθάνεις, να μη ζήσεις
αν εμένα, αν εμένα παρατήσεις

Να πεθάνεις, να πεθάνεις, στα σοκάκια
να σε κλαίνε, να σε κλαίν'τα κοριτσάκια

Να πεθάνεις, να πεθάνεις, Παναγιά μου
να ευχαριστηθεί η καρδιά μου

Να πεθάνεις, να πεθάνεις, Κωσταντίνα
να μας βάλουν και τους δυο μας σ'ένα μνήμα



 
Πρέπει να ξέρεις μηχανή
Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια
Γιατί σαν σε κοιτάζουνε σε κάνουνε κομμάτια

Να 'σαι κουρνάζος κι έξυπνος και όλο με ζοριλίκι
Για μαύρα μάτια ζόρικα να 'χεις το νταηλίκι

Να 'χεις καρδιά να 'ναι βουνό, σπαθιά να την χτυπούνε
Γιατ' είναι μάτια έξυπνα και την καρδιά τρυπούνε

Να 'σαι στην τρίχα στο σεβντά να μη σε μαραζώσουν
Να μη σε νταλγκαδιάσουνε και το κορμί σου λιώσουν
 
Το  Χασαπάκι
 
Μεσ'στη χασάπικη αγορά ένα χασαπάκι,
με την ελίτσα και τα φρύδια τα σμιχτά,
όταν με βλέπει και περνάω από μπροστά του,
τη μαχαιρίτσα του στο κούτσουρο κτυπά,
 
 
Τα μαγουλά του κοκκινίζουν και με σφάζουν,
η ομορφιά του μ'έχει κάνει σαν τρελλή,
με γοητεύει, με μαγεύει, με παιδεύει,
τον εσυμπάθησα, μανούλα μου, πολύ.


Εχει ένα μπόι λεβεντιά σαν τη λαμπάδα,
να ξέρεις, μάνα μου, τρελλά τον αγαπώ
και όπως πάω, αν δεν τον πάρω, θα χτικιάσω,
γι'αυτόνε, μάνα μου, στη μαύρη γη θα μπώ





lhttp://www.netcomuk.co.uk/~lenin/Jean_Cocteau_Index.htm
lhttp://www.benaki.gr/index.asp?id=101020101&lang=en